Mijn eigen muzen

Tijdens het radio-interview vroeg Frank Voster me naar mijn eigen inspiratiebronnen. Mijn eigen muzen. Daarop heb ik geantwoord dat ik mijn inspiratie vooral uit lezen haal. Verhalen prikkelen namelijk de fantasie en als je eenmaal aan het fantaseren bent, is het makkelijk om zelf een verhaal erbij te fantaseren. Vaak gebeurt het dat ik een boek uit heb en denk: "Wauw! Dat was een goed boek! Ik wilde dat ík zoiets kon schrijven!" Dan begin ik na te denken over de elementen die het voor mij tot een goed boek maakten en hoe ik die eventueel kan gebruiken om zélf een boek te schrijven. Daarmee bedoel ik niet zozeer de exacte verhaallijn, maar in een breder perspectief. Na het lezen van The Phantom of the Opera bijvoorbeeld, dacht ik veel na over personages die door omstandigheden weinig kansen in het leven hadden gekregen, waardoor ze zich op eenzelfde manier tegen hun omgeving gingen keren. Of dat ik na het lezen van De Klokkenluider van de Notre Dame ging nadenken hoe ik een puzzel van mijn personages kon maken en hoe ik ze op ingenieuze wijze kon samenbrengen.

Ook boeken die wel in het verlengde van het genre liggen, zijn interessant en inspirerend om te lezen. Je krijgt ideeën hoe het onderwerp vanuit verschillende oogpunten benaderd kan worden en je kunt hierbij als schrijver én als lezer ervaren welke dingen je aannemelijk of prettig vindt. Vaak als je over een invalshoek na gaat denken en overweegt welke invalshoeken er allemaal zijn, komen er vanzelf ideeën voor nieuwe en soms komt daar een verhaal uit voort. Boeken uit het genre die mij inspiratie hebben gegeven bij het schrijven van "Muze" zijn o.a. "Hush hush" van Becca Fitzpatrick, "Fallen" van Lauren Kate en "Mercy" van Rebecca Lim.

Naast boeken kan ook muziek een ware inspiratiebron vormen. Meestal niet tijdens het schrijven zelf, want dan heb ik liever rust om me heen, zodat ik me kan concentreren. Maar tussen de schrijfmomenten in, bijvoorbeeld tijdens het autorijden of onder de douche, is het heerlijk om een pas geschreven scène voor de geest te halen en verder te laten gaan in mijn hoofd. Of de verhaallijn iets verderop proberen te visualiseren en details proberen in te vullen. Op die momenten kan muziek van onschatbare waarde zijn.

Zo was ik laatst aan het luisteren naar het liedje "Dark side of the Moon" van Ernesto vs Bastian. Ineens ontrolde zich een complete scène voor mijn ogen, die perfect aansloot bij de muziek. Inmiddels heb ik deze scène ook geschreven en hij is nu onderdeel geworden van Sirene.

Inspiratie kan dus op vele manieren tot stand komen. Als schrijver is het dan ook belangrijk om ogen en oren open te houden, omdat je nooit weet waarin je inspiratie zult vinden!