Wat als YA echt was... (TAG)

In april plaatste Joany van Craving Pages een superleuke tag: wat als alles wat je had gelezen in je young adultboeken nu echt kon gebeuren, hoe ziet jouw biografie er dan uit? Ivette Amesz heeft mij vervolgens weer getagd. 

Ik heb geen idee wie er al getagd zijn, maar ik dacht zelf aan de volgende bloggers:
* De Lady Library
* Ik vind lezen leuk
* Jen Minkman
* Storyhunters

Hieronder is mijn YA biografie te lezen! Herken jij welke boeken ik heb gebruikt?

Ik was vier jaar oud toen ik ontdekte dat ik een gave had. Ik was die bewuste dinsdagmiddag op een stoel geklommen en ontdekte op de tafel een mooi notitieboek met een knalrood kaft. Ik griste de blauwe balpen van het boekje, sloeg het open op een lege bladzijde en zette de pen op het papier. Het was op dat moment dat ik mijn roeping ontdekte. Ik wilde later schrijfster worden. 

Mijn eerste verhaal ging over een meisje dat met haar opa op stap ging en allerlei avonturen beleefde. Op dat moment had ik nog niet door dat mijn verhalen daadwerkelijk tot leven kwamen. En dat ik dingen uit mijn verhalen kon schrijven, maar dat er ook altijd iets in de verhalen verdween. Ik was gebroken toen ik mijn opa verloor. Toch kon ik niet stoppen met schrijven en ik besloot om met mijn gave te trainen, zodat ik hem kon beheersen. 

Gelukkig ontving ik op mijn elfde levensjaar een brief voor Zweinstein, waar ik in zeven enerverende jaren leerde om mijn krachten te beheersen. Toen ik afstudeerde kon ik nog steeds mijn verhalen tot leven schrijven en verdwenen er nog steeds dingen IN de boeken, maar gelukkig kon ik nu beheersen wat er verdween. Zoals die pestkop in mijn klas, waarvan iedereen geloofde dat hij was verhuisd. 

Het laatste jaar was wel een beetje lastig. Toen moest ik een factie kiezen waar ik de rest van mijn leven wilde thuishoren, maar dat viel nog niet mee. Ik heb altijd van mezelf gevonden dat ik niet een type ben dat makkelijk in 1 hokje te plaatsen is. Ik vind van mezelf dat ik aardig ben en eerlijk, maar ook moedig als de situatie daarom vraagt. Ik denk dat ik Afwijkend ben, maar ik ben er nooit voor getest. 

Na Zweinstein ging ik studeren en in het eerste jaar ontmoette ik Adam. Hij was de eerste die verlangde naar mijn aanraking. Alles leek geweldig en samen streden we tegen de tirannieke Warner, maar na verloop van tijd merkte ik dat mijn gevoelens voor Adam in slaap vielen en dat die voor Warner ontwaakten. Hoewel hij aan de buitenkant een harteloze losgeslagen idioot leek te zijn, bleek hij ook een heel tedere kant te hebben. Zijn liefde voor mij zette me in brand, verlichtte me van binnenuit en zorgde er uiteindelijk voor dat ik diezelfde liefde weer wilde uitstralen als een vuurtoren. 

Helaas bleef niet alles rozengeur en maneschijn. We waren nog maar een half jaartje samen, toen ik ontdekte dat hij steeds wel voedsel op zijn bord schepte, maar het eigenlijk helemaal niet opat. Dat hij leefde op een vloeibaar dieet. Het meest bijzondere vond ik zijn huid, die oplichtte als diamanten wanneer hij in het zonlicht liep. Ik realiseerde me dat het gevaarlijk voor mij was om bij hem in de buurt te zijn. Hij kon me ieder moment aanvallen. Toch hield ik zielsveel van hem en ons beider koppigheid zorgde er uiteindelijk voor dat we toch samen konden zijn en gelukkig waren. 

Toen ik klaar was met mijn opleiding, solliciteerde ik bij de kleine uitgeverij SIP voor de functie van assistent voor een man genaamd Jack Hyde. Helaas kreeg ik die baan niet, maar ik mocht wel aan het werk als vertegenwoordiger.

Ik merkte echter aan mezelf dat ik met mijn gedachten rondom Warner en zijn vloeibare dieet bleef malen. Ik voelde een hevige afschuw voor dat dieet. Dat gevoel werd steeds heftiger, tot ik ineens werd aangevallen door een man in het zwart met vlammen in plaats van ogen. Zijn handen leken rook te wasemen, waardoor ik hem de bijnaam Smoke gaf. Ik vroeg me al angstig af wie het was en wat hij van me wilde, toen ik werd gered door een meisje met lang zwart haar, een lange rok en tatoeages die leken op Runentekens. Ze vertelde me dat Smoke een demon was. Ze stelde zich voor als Isabella en haar gezelschap trok me weer uit mijn sombere gedachten. Het bleek dat we veel gemeen hadden en over veel dingen hetzelfde dachten. Warner kon het ook goed vinden met haar schatje, dus we brachten ook veel tijd door met z'n vieren. De leukste herinnering die ik  heb is van die keer dat we met z'n vieren naar die Schaduwjagers conventie gingen!

Helaas was ik door de ontdekking dat Warner een vampier was nogal afgeleid en daardoor had ik mijn gave verwaarloosd. Ik besloot dat ik mijn droom moest volgen om een toekomst te creëren en ik deed mee aan een schrijfwedstrijd. Die wedstrijd had een aantal lastige tests, waarmee ik mijn naam onsterfelijk kon maken. Ik moest me onder andere verdiepen in mythologie en een eerlijk oordeel vellen. Het was moeilijk, maar uiteindelijk doorliep ik alle tests hartstikke goed en werd een winnaar. Mijn naam werd onsterfelijk gemaakt op de kaft van mijn eerste boek. 

* Hart/Web/Nacht van Inkt van Cornelia Funke

* Harry Potter, J.K. Rowling

* Divergent, Veronica Roth

* Touching Juliette, Tahereh Mafi

* Twilight saga, Stephenie Meyer

* 50 tinten serie, L.J. James

* Muze, Marijke F. Jansen

* The Mortal Instruments, Cassandra Clare

* Victor Hugo (een quote)

* De Godinnentest, Aimee Carter